Vanaf half oktober 2019 kun je een aantal van mijn circulaire notitieboekjes bewonderen en kopen bij ‘Jouw dagelijkse kost’ in de Nieuwe Oosterstraat in Leeuwarden. In deze winkel vind je lokale en duurzame boodschappen en leuke upcycle-cadeautjes. Eigenaren Ronny en Monique werken rechtstreeks samen met kleinschalige en duurzame leveranciers uit de eigen regio en daarom passen mijn boekjes goed bij hun assortiment.
Omdat ik behalve met notitieboekjes ook met andere circulaire producten bezig ben, wilden Ronny en Monique ook heel graag een aantal ringen verkopen die ik gemaakt heb van oude theelepeltjes. Ook iets bijzonders!
Ten slotte kun je bij ‘Jouw dagelijkse kost’ nog een derde circulair product uit mijn atelier tegenkomen, namelijk hele unieke en mooie magneetjes! Hiervoor heb ik kroonkurken/bierdopjes hergebruikt en hier hele bijzondere en originele magneetjes van gemaakt.
Voor meer info over deze leuke winkel van Ronny en Monique in Leeuwarden, die zes dagen per week geopend is, kun je kijken op hun website en/of Facebookpagina.
Van lege doosjes waar theezakjes van Clipper in hebben gezeten, maakte ik een paar leuke notitieboekjes. De doosjes zijn te mooi om gewoon bij het oudpapier te doen en daarom gaf ik ze een tweede leven als omslag van notitieboekjes.
Bij Clipper geloven ze dat elke kop thee telt. Ze willen met elk kopje dat je drinkt, het goede blijven doen om de mens en de planeet te ondersteunen. Daarom zijn al hun producten gemaakt met pure, natuurlijke ingrediënten en een zuiver geweten, zoals ze op hun website vermelden.
Van ansichtkaarten met symmetrische tekeningen uit 1942 en 1950 van M.C. Escher (1898-1972) heb ik een paar handige notitieboekjes met 24 gelinieerde bladzijden gemaakt.
Voor dit doel zijn vooral ansichtkaarten met een ‘liggende’ voorstelling geschikt omdat na het vouwen van de kaart de afbeelding op de voor- en achterkant niet op zijn kant terechtkomt. Zie daarvoor ook de voorbeelden van de notitieboekjes die ik eerder maakte van ansichtkaarten zoals die voor mee op de fiets en Hotel van der Werff.
Deze notitieboekjes maakte ik van recycled vilt van i-did, een Nederlands bedrijf dat gelooft in een sociale en circulaire samenleving. Daarom maak ik graag gebruik van hun materiaal voor mijn boekjes. i-did maakt diverse producten van vilt dat is gemaakt van hergebruikt textiel.
Het groene boekje maakte ik van vilt met de naam IKEA co-worker. Op de website van i-did las ik dat dit vilt gemaakt is van oude werkkleding van IKEA medewerkers. Het blauwe vilt heet Initial en is genoemd naar het bedrijf (onderdeel van Rentokil & CWS), dat als één van de pioniers met i-did begonnen is aan het maken van vilt van hun afgewaardeerd bedrijfstextiel. Leuk om te weten!
Ik heb via de webshop van i-did een handige ‘baggy’ gekocht en daarnaast ook een sample set en stalenwaaier. Deze kleurige gerecyclede lapjes vilt gebruik ik nu om bijzondere notitieboekjes van te maken en tegelijkertijd hun mooie circulaire en sociale ideeën uit te dragen en te verspreiden.
Vorig jaar heb ik bij GRID (Grafisch Museum in Groningen) een workshop gevolgd om posters te drukken volgens de ‘Werkman-methode’. Dat wil zeggen: met verfrollers en stempels in de weer om ‘druksels’ te maken geïnspireerd door Hendrik Werkman, drukker van de Groninger kunstenaarsvereniging ‘De Ploeg’.
Van die zelfgemaakte posters gebruik ik nu delen om omslagen te maken voor mijn notitieboekjes. Het leuke van dit boekje is dat je twee voorkanten hebt: je kiest die kant die je het mooist vindt.
Voor het binnenwerk heb ik twee tekenvellen op maat gesneden en gevouwen en in totaal naaide ik tien katernen tot een mooi notitieboekje (formaat 10,5 bij 14 cm). Door veel katernen te gebruiken komen de kruissteken op de rug mooi tot hun recht.
Een paar maanden geleden maakte ik een mini-notitieboekje met stukken van dezelfde zelfgedrukte poster en grotendeels ook gebonden volgens dezelfde bindtechniek.
Kaartjes zijn superleuk om te geven en te krijgen. Als ik ze krijg, zet ik ze neer en kijk ernaar en geniet ervan. En ik maak er ook nog handige notitieboekjes van!
Omdat we op fietsvakantie gaan, hebben we geen ruimte om grote dingen mee te nemen. Deze compacte, op maat samengestelde notitieboekjes maakte ik door schriftblaadjes en tekenpapier op maat te snijden en met de cahiersteek aan dubbelgevouwen bijpassende kaartjes te naaien. Door ook de hoekjes af te ronden, krijg je minder gauw ‘ezelsoren’.
Deze twee notitieboekjes kunnen door hun compacte formaat (7,5 bij 10,5 cm) daarom makkelijk mee in mijn frame- of zadeltasje! Superhandig voor onderweg dus.
Onlangs heb ik weer een serie bijzondere boekjes aangeleverd voor Pakje Kunst.
In verschillende regio’s in Nederland zijn er plaatsen waar je oude mechanische sigarettenautomaten van het project Pakje Kunst kunt vinden die gevuld zijn met ‘pakjes kunst’. Deze pakjes bevatten stuk voor stuk kleine kunstwerkjes van lokale kunstenaars en creatieven en deze pakjes kun je uit de automaten trekken voor vier euro.
Van divers materiaal en met verschillende soorten bindtechnieken maakte ik boekjes in het formaat 5,5 bij 8,5 cm.
Onderstaande boekjes maakte ik uit de verpakking van bloembollen, een whiskydoos en een wijndoos. De bindtechniek is de zgn. Koptische binding waarbij de rug een sierlijk onderdeel uitmaakt van het boekje.
Met een andere techniek maakte ik een paar boekjes uit een oude schoolatlas die ik van mijn buurman heb gekregen. Met dit Oriëntaals inbinden blijft de rug ook open met een zichtbare naaisteek. Daarom is het ook bij deze bindtechniek leuk om opvallend maar wel bijpassend gekleurd naaigaren te gebruiken.
Van tijdschriftomslagen maak ik ook veelvuldig gebruik om mijn boekjes mee samen te stellen. Ik heb veel oude jaargangen van het tijdschrift Noorderbreedte in de kast staan en maak dankbaar gebruik van deze vaak prachtig vormgegeven omslagen. Deze keer heb ik delen ervan als open katern meegenaaid met de rest en vervolgens dicht geplakt zodat ze nog meer stevigheid krijgen.
Mijn boekjes zijn meestal circulaire producten. Zo maak ik ook boekjes van garantielabeltjes van fietstassen, verpakking van geitenkaas, whiskydozen en cadeauverpakkingen van wijndozen.
Bij deze boekjes heb ik de omslagen niet met de rest van het binnenwerk meegenaaid, maar op de voor- en achterkant van het binnenwerk geplakt.
Het ziet er misschien gek uit maar ik gebruik graag wasknijpers bij het maken van mijn boekjes. Ze zijn een handig hulpmiddel om te assisteren bij het lijmen van de rug. Door de lijm krijgen de boekjes iets meer stevigheid.
Al mijn bijzondere boekjes heb ik van mijn stempel voorzien als keurmerk. Als je een pakje met mijn boekje getrokken hebt, wens ik je veel plezier ermee!
Voor iemand met een hele mooie verzameling kikkers, maakte ik van twee wijnfles-etiketten met een kikker erop een bijzonder notitieboekje.
Het binnenwerk van dit notitieboekje bestaat uit één katern van vijf vellen (dus twintig bladzijden) en dat maakte ik met goudkleurig borduurgaren vast aan het omslag met de zgn. ‘cahiersteek’. Net als in een ouderwets schoolschrift en vandaar de naam.
Aan de binnenkant van dit schriftje kun je trouwens het etiket zien van de achterkant van de fles. En ook dit handgemaakte product verdiende weer mijn stempel als keurmerk.
Hoe geef je op een leuke manier een tegoedbon aan een jarige? In een bijzonder boekje natuurlijk! Voor dit doel creëerde ik een boekje waarin plek is om de tegoedbon (in het formaat van een bankpasje) in een speciaal gemaakt mapje te schuiven.
Bovendien kunnen in dit boekje nog meer pasjes of tegoedbonnen bewaard worden waardoor het een superhandig en praktisch cadeau is. Er is plek voor totaal acht pasjes . Of visite kaartjes. Of andere dingen zoals kassabonnetjes en pasfoto’s enzo.
Dit boekje heb ik helemaal gemaakt van oud papier. Het omslag komt van het karton van een lege cruesli-doos en dat bekleedde ik met een restje behang. Het binnenwerk (de mapjes voor de pasjes) haalde ik uit een oud tijdschrift Flow.
De aan repen gesneden bladzijden uit de Flow vouwde ik twee keer om en naaide deze samen met de omslagen tot dit handige boekje. Tot slot plakte ik vast wat vast moet zitten.
Leuk weetje: dit cadeau is voor mijn nichtje en ze heeft ook het fotoboek op maat gekregen dat ik voor haar maakte in opdracht van mijn schoonzus. Ook in dat opzicht dus een passend presentje!
Iemand die vijfentwintig jaar in provinciale dienst aan het landschap heeft gewerkt en afscheid neemt, verdient iets bijzonders. Daarom hebben zijn collega’s een jubileumbundel samengesteld. Inspiratie daarvoor was het artikel van Annemarie Kok uit het tijdschrift Noorderbreedte van april 2019 ‘Het landschap’ bestaat niet.
Maaike Andela heeft van alle persoonlijke bijdragen de bundel opgemaakt in ‘Noorderbreedtestijl’. Dit heeft ze vervolgens laten drukken bij Hunia’s drukkerij in Workum op 200 grams papier en met die drukvellen mocht ik de bundel verder afwerken.
Voor mij betekende dat: vouwen, snijden, vergaren en dan de katernen aan elkaar naaien tot een bijzonder boek. De drukvellen waren voorzien van duidelijke snij- en vouwlijnen en daar kon ik mooi verder mee aan de slag.
Het vouwen, snijden en vergaren vergt precisiewerk, maar dat doe ik met plezier. Het is mooi om dit ambachtelijke handwerk te doen en om mee te mogen werken aan zo’n prachtig afscheidscadeau.
Na alle voorbereidingen kan het naaien van de acht dubbele katernen beginnen. Maar eerst moeten er nog op de juiste plekken gaatjes geprikt worden. In een overleg vooraf hebben we voor een passend frisgroen garen gekozen. Dit garen is door de gebruikte afwerkingstechniek te zien aan de buitenkant op de rug, maar ook aan de binnenkant van de katernen.
Ook aan een cadeauverpakking heb ik gedacht. Op de paar extra bijgeleverde blanco vellen van de drukker naaide ik met mijn naaimachine in zigzagsteek de voorbladen van de Noorderbreedtes uit 1994 (het jaar dat Bertus in dienst bij de Provincie Fryslân kwam) en 2019 (het jaar waarin hij uit dienst ging). De titel ‘Landschap’ van het tijdschrift Landschap vond ik hier ook goed bij passen.
Zo’n afscheidsbundel is natuurlijk een uniek cadeau, maar ik heb de drukker toch een dubbele set laten drukken. Eén ‘proef’-exemplaar (voor als het ‘mis’ zou gaan met snijden of verlijmen) en één ‘goeie’ (voor Bertus). Het reserve-exemplaar kan bovendien goed dienstdoen om de collega’s na de afscheidsreceptie de gelegenheid te bieden om het jubileumboek ook even te bekijken. Dan geeft het niet dat het ‘beduimeld’ wordt. Bertus heeft dan al zijn eigen mooiste en unieke exemplaar! En de tweede bundel bewaar ik daarna in mijn archief.
