Een bundel voor Bertus
Iemand die vijfentwintig jaar in provinciale dienst aan het landschap heeft gewerkt en afscheid neemt, verdient iets bijzonders. Daarom hebben zijn collega’s een jubileumbundel samengesteld. Inspiratie daarvoor was het artikel van Annemarie Kok uit het tijdschrift Noorderbreedte van april 2019 ‘Het landschap’ bestaat niet.
Maaike Andela heeft van alle persoonlijke bijdragen de bundel opgemaakt in ‘Noorderbreedtestijl’. Dit heeft ze vervolgens laten drukken bij Hunia’s drukkerij in Workum op 200 grams papier en met die drukvellen mocht ik de bundel verder afwerken.
Voor mij betekende dat: vouwen, snijden, vergaren en dan de katernen aan elkaar naaien tot een bijzonder boek. De drukvellen waren voorzien van duidelijke snij- en vouwlijnen en daar kon ik mooi verder mee aan de slag.
Het vouwen, snijden en vergaren vergt precisiewerk, maar dat doe ik met plezier. Het is mooi om dit ambachtelijke handwerk te doen en om mee te mogen werken aan zo’n prachtig afscheidscadeau.
Na alle voorbereidingen kan het naaien van de acht dubbele katernen beginnen. Maar eerst moeten er nog op de juiste plekken gaatjes geprikt worden. In een overleg vooraf hebben we voor een passend frisgroen garen gekozen. Dit garen is door de gebruikte afwerkingstechniek te zien aan de buitenkant op de rug, maar ook aan de binnenkant van de katernen.
Ook aan een cadeauverpakking heb ik gedacht. Op de paar extra bijgeleverde blanco vellen van de drukker naaide ik met mijn naaimachine in zigzagsteek de voorbladen van de Noorderbreedtes uit 1994 (het jaar dat Bertus in dienst bij de Provincie Fryslân kwam) en 2019 (het jaar waarin hij uit dienst ging).
Zo’n afscheidsbundel is natuurlijk een uniek cadeau, maar ik heb de drukker toch een dubbele set laten drukken. Eén ‘proef’-exemplaar (voor als het ‘mis’ zou gaan met snijden of verlijmen) en één ‘goeie’ (voor Bertus). Het reserve-exemplaar kan bovendien goed dienstdoen om de collega’s na de afscheidsreceptie de gelegenheid te bieden om het jubileumboek ook even te bekijken. Dan geeft het niet dat het ‘beduimeld’ wordt. Bertus heeft dan al zijn eigen mooiste en unieke exemplaar! En de tweede bundel bewaar ik daarna in mijn archief.
